Legalna hodowla to taka, w której zakupione zwierzę dostaniemy wraz z rodowodem, czyli rodzajem
dokumentu, który potwierdza przynależność psa do danej rasy. Nie świadczy jedynie o wyglądzie pupila,
ale także gwarantuje, że zwierzę jest wolne od chorób genetycznych, a jego pochodzenie jest znane. W
przypadku dużych ras będzie to oznaczało na przykład wolność od dysplazji stawów biodrowych, a u
pudli — brak schorzeń autoimmunologicznych. Legalna hodowla psów będzie zarejestrowana w ZKwP, a
kotów będzie należeć do FIFe, WCF, TICA lub CFA.
Niestety, obecność tzw. pseudohodowli wciąż jest problemem. Są to miejsca, w których zwierzęta
rozmnażane są bez kontroli, a suczki są często nadmiernie eksploatowane, rodząc nawet 2 razy w roku.
Nie są przeprowadzane badania genetyczne, a odrobaczanie i szczepienie jest zaniedbywane.
Niejednokrotnie zwierzęta żyją w tragicznych warunkach, bez dostępu do wody oraz jedzenia, a nawet
światła dziennego, wizyty u lekarza weterynarii należą zaś do rzadkości. Takie młode trafiają do nowych
domów za niewielką opłatą, a pozornie zdrowe zwierzę po kilku latach zaczyna chorować — nagle
okazuje się, że pieniądze „zaoszczędzone” na hodowli muszą być przeznaczone na leczenie pupila oraz
wizyty u behawiorysty, gdyż zwierzę ma silne zaburzenia natury psychicznej.
Do częstych problemów szczeniąt z pseudohodowli należą:
• problemy behawioralne: agresja, strach, lęk; wynika to ze zbyt wczesnego odłączenia młodego od
matki, która nie miała okazji nauczyć go zachowań społecznych oraz z braku prawidłowej
socjalizacji
• zarobaczenie, obecność pcheł, kleszczy, brak szczepień
• nieprawidłowa budowa w stosunku do wzorca rasy
• błędy genetyczne spowodowane nieprawidłowym krzyżowaniem zwierząt: wodogłowie, problemy z
kręgosłupem, choroby nerek, padaczka
